Laat mij maar thuis
Ik weet nog dat ik niet op vakantie wilde, nadat ik mijn dochtertje verloren had. Laat mij maar thuis, zei ik. En toch ben ik uiteindelijk voor mijn man en kinderen meegegaan. Ik koos voor het leven en niet voor het verdriet dat ik zo in mijn lijf voelde. Ik had wel wat foto’s meegenomen. Om mijn dochtertje even te kunnen zien als ik haar zou missen. Maar wat werd dat een fijne en bijzondere vakantie. Ik kwam erachter dat ze voor altijd bij me is, waar ik ook ben.
Op de raarste momenten dacht ik aan haar.
Haar aanwezigheid voelde ik in de eerste warme zonnestralen op mijn gezicht, als we in het vliegtuig zaten, en ik heel hoog boven de wolken was voelde ik haar aanwezigheid.
Op momenten van intens geluk,
Als ik overspoeld werd door een mooi uitzicht op vakantie…
Ik voelde haar zo vaak,
diep van binnen blijft ze voor altijd bij mij.
Mijn advies is dan ook; ga er even tussenuit als je twijfelt of je wel of niet op vakantie gaat dit jaar.
Het doet je vast goed.
Laat de zon je gezicht, maar ook je hart verwarmen.