Samenwerkers
Op deze pagina willen we jullie ook voorstellen aan de lieve dames waar wij mee samenwerken, Lonneke, Susan en Lydia.
Ook zij weten uit ervaring wat het is om een kindje te verliezen en zullen jullie op een warme en betrokken manier begeleiden
Susan Cuppen
Graag stel ik mij even aan jullie voor. Ik ben Susan Cuppen moeder van 5 kindjes. 4 levende kindje (3 jongens en 1 meisje) en 1 overleden kindje. Helaas bleek onze 4de zoon te zijn overleden in mijn buik met 18 weken zwangerschap. Voor ons was er helaas geen na-begeleiding en hierdoor ben ik Angels Forever gestart. Ik begeleid vrouwen die een miskraam hebben gehad of een stilgeboren kindje hebben gekregen. Zo ben ik ook in contact gekomen met Houvast. Houvast had een gezin begeleid dat ook bij mij was voor de begeleiding. Ze vertelde zo liefdevol en en warm over Houvast. Voor mij een uitzondering. Want bij veel ouders die ik mag begeleiden zie ik trauma’s. De eerste week is zo belangrijk. Ik heb Houvast daarom gemaild met hoe fijn ik het vond om van ze te horen. En zo belde Lotte mij om te kijken wie dat mailtje geschreven had. Nu heb ik het tweede gezin mee mogen begeleiden om te kijken of het samen past en klikt.
Voor Houvast ga ik werken in regio Limburg. Hopelijk mag ik er onderdeel van zijn om een verdrietige en nare gebeurtenis om te zetten in een mooie en liefdevolle herinnering.
Lonneke de Bruin
Mijn naam is Lonneke de Bruin. Ik heb thuis 3 lieve kinderen rondlopen en een extra kindje in mijn hart. Naast moeder zijn werk ik als verpleegkundige in de kinderthuiszorg, met enorm veel plezier. Via mijn vak kwam ik in aanraking met Houvast. Ik was meteen erg onder de indruk van de persoonlijke en warme begeleiding die ze geven. Al vrij snel besloot ik dat ik iets met dit warme gevoel wilde doen. Ik trok de stoute schoenen aan en bood mijn hulp aan. Niet veel later zat ik met deze lieve dames aan tafel. Inmiddels heb ik al een aantal keer mogen assisteren en ouders en hun kindje mogen ontmoeten. Ik ben heel dankbaar voor deze momenten. Hoe verdrietig een overlijden ook altijd is, het is zo mooi en belangrijk om een warm, waardig en liefdevol ‘afscheid’ te hebben. Dat gaat enorm helpen in de volgende periode, waarbij het vasthouden van de liefde en trots centraal zullen gaan staan.
Lydia Kersemakers
Ik ben Lydia, trotse mama van een prachtige tweeling. Een bengeltje Isa en een engeltje Julia.
Op 15 februari 2011 werden onze meiden geboren. Voor mijn man Roy en ik was dat de mooiste maar tevens ook moeilijkste dag uit ons leven.
Tijdens een zwangerschapscontrole met 32 weken werd het even stil… Één hartje klopte niet meer. Een spoedkeizersnede volgde. Julia werd stil geboren en Isa moest vechten voor haar leventje. En wat een vechtertje was ze. Zo sterk als ze toen was is ze nog altijd. Wat doet ze het goed met een beschermengeltje op haar schouder.
Tijd om te rouwen was er niet. In de overlevingsstand en door. Zorgen voor Isa en proberen onszelf staande te houden. Het was voor mij het begin van een tweestrijd; enerzijds zorgde het voor heel veel liefde en trots; anderzijds zorgde het ook voor een opeenstapeling van onverwerkt verdriet.
Tijdens deze moeilijke periode startte een zoektocht naar hoe ik deze ervaring om kon zetten naar iets positiefs. Het was niet makkelijk maar ik wist wel altijd dat Julia iets aangeraakt had dat nog tot bloei moest komen. Hoe mooi zou het zijn om gezinnen in een soortgelijke situatie te mogen gaan begeleiden aan de hand van mijn eigen ervaring? Dat voor anderen zowel de liefde en trots als ook de ruimte voor het verdriet er mag zijn.
Rouwen kent geen goed of fout. Belangrijk is dat ouders bij hun verlies de tijd nemen om het op hun eigen manier te doen. Je eigen gevoel volgen en een goede begeleiding krijgen zijn essentieel hierbij.
Het was niet langer een zoektocht. Het werd een avontuur met ups en downs en telkens weer een stap in de goeie richting. Mijn dank is dan ook groot voor alle mensen die mijn pad gekruist hebben.
Positief of negatief het heeft me heel veel gebracht.
Steeds meer leren luisteren naar mijn gevoel en dicht bij mezelf blijven om de juiste keuzes te maken. Daarnaast vertrouw ik er op dat het engeltje op mijn schouder me heeft gebracht tot waar ik nu sta. Het is nu tijd om met die ervaring en dat stukje van mijzelf anderen te gaan helpen.
Op dit moment geniet ik van mijn lieve hond Coco, mijn neefjes en nichtjes, fijne vrienden maar bovenal van mijn gezin. Het moeder zijn staat stipt op nummer 1 voor mij.
Ondanks het immense verdriet is er niets mooiers in het leven dan een trotse mama te zijn
Het verlies van Julia en de affiniteit met de uitvaartbranche heeft Houvast op mijn pad gebracht. Ik gun eenieder in een soortgelijke situatie de begeleiding en rust die ik zelf zo gemist heb.
Hoe geef je weer nieuwe invulling in het leven….
Als moeder van een sterrenkindje weet ik hoe belangrijk de begeleiding voor ouders is bij zo’n groot verlies. Ik ben heel trots dat ik dit samen met het team van Houvast mag gaan doen.
Over ons > Samenwerkers