Ervaringen van ouders met de watermethode
Mariëlle & Michel | ouders van Yara
Nadat wij het slechte nieuws hadden gekregen dat onze dochter met 35 weken zwangerschap in de buik was overleden kwam er enorm veel op ons af, zo ook de vraag of we na de bevalling ons kindje mee naar huis wilden nemen en zo ja hoe we haar op wilde baren. We kregen enkele suggesties en zo ook de watermethode, iets waar we (maar goed ook) nog nooit van gehoord hadden. Na ons een beetje te hebben ingelezen (voor zo ver ons hoofd daar naar stond) in deze methode van opbaren hebben we besloten om dit te doen, ook op advies van de verpleegkundige van de kraamafdeling.
Meteen na de geboorte werd onze dochter gewoon bij moeder op de borst gelegd, gewogen, gemeten en daarna werd een bak met water, wat het ziekenhuis gelukkig had staan, gevuld met water en daar werd ons kind ingelegd. Bij de geboorte en meteen daarna was de huid op een aantal plekken wat beschadigd omdat het vruchtwater weg was. Hierdoor was haar huid uitgedroogd, deze plekken waren ook erg rood van kleur. Maar eigenlijk na een half uur in het water (wat de natuurlijke omgeving van een ongeboren kind is) trok het rood al weg en werden ook deze plekken natuurlijk van kleur. Eenmaal thuis gekomen heeft de uitvaartorganisatie gezorgd dat ze meteen bij ons waren inclusief glazen bak waar we onze dochter in konden leggen zodat ze niet te lang uit het water bleef. Dit water moet wel iedere dag vervangen worden en koel worden gehouden d.m.v. wat ijsblokjes. We konden haar elk gewenst moment uit het water nemen en bij ons leggen om met haar samen te zijn zo veel als het kon. ’s Avonds vulden we boven op onze slaapkamer het babybadje met water zodat we haar ook ’s nachts dicht bij ons hadden. ’s Morgens namen we haar weer mee naar beneden. Als we haar uit het water haalden, wikkelden we haar in een omgedraaide gaasdoek zodat de plastic zijde aan de huid kwam zodat de huid niet aan het gaas kleefde als dit het vocht opzuigt, daar omheen deden we een gebreide doek die we van het ziekenhuis hadden gekregen.
Naarmate de beperkte dagen die we samen hadden verstreken, bleef onze dochter er erg mooi uitzien. Ook haar huid bleef prima in stand en de kleur bleef heel natuurlijk. Ook konden we, doordat we een glazen bak hadden, haar constant bekijken en door de gewichtloosheid in het water kan je makkelijker je kind van alle kanten bekijken en haar makkelijk draaien zodat je zo veel mogelijk van haar kan opnemen zo lang ze bij je is. Daarom zijn we ook heel blij dat we hebben gekozen voor de watermethode, we zouden het niet anders gedaan hebben als we iets konden veranderen. Vraag wel even aan de uitvaartorganisatie na of ze bekend zijn met deze methode en of ze voor de bak kunnen zorgen, zodat je niet zelf meteen bij thuiskomst stad en land moet afzoeken voor een geschikte bak. Hier staat je hoofd niet naar en heb je echt geen zin in als je net met het thuiskomen bent geconfronteerd.
Wij kunnen deze mooie en natuurlijke manier van opbaren aan iedereen aanraden die in zo’n verschrikkelijke situatie hier een keuze in moet maken. Echt goed dat deze mogelijkheid bestaat.
Meteen na de geboorte werd onze dochter gewoon bij moeder op de borst gelegd, gewogen, gemeten en daarna werd een bak met water, wat het ziekenhuis gelukkig had staan, gevuld met water en daar werd ons kind ingelegd. Bij de geboorte en meteen daarna was de huid op een aantal plekken wat beschadigd omdat het vruchtwater weg was. Hierdoor was haar huid uitgedroogd, deze plekken waren ook erg rood van kleur. Maar eigenlijk na een half uur in het water (wat de natuurlijke omgeving van een ongeboren kind is) trok het rood al weg en werden ook deze plekken natuurlijk van kleur. Eenmaal thuis gekomen heeft de uitvaartorganisatie gezorgd dat ze meteen bij ons waren inclusief glazen bak waar we onze dochter in konden leggen zodat ze niet te lang uit het water bleef. Dit water moet wel iedere dag vervangen worden en koel worden gehouden d.m.v. wat ijsblokjes. We konden haar elk gewenst moment uit het water nemen en bij ons leggen om met haar samen te zijn zo veel als het kon. ’s Avonds vulden we boven op onze slaapkamer het babybadje met water zodat we haar ook ’s nachts dicht bij ons hadden. ’s Morgens namen we haar weer mee naar beneden. Als we haar uit het water haalden, wikkelden we haar in een omgedraaide gaasdoek zodat de plastic zijde aan de huid kwam zodat de huid niet aan het gaas kleefde als dit het vocht opzuigt, daar omheen deden we een gebreide doek die we van het ziekenhuis hadden gekregen.
Naarmate de beperkte dagen die we samen hadden verstreken, bleef onze dochter er erg mooi uitzien. Ook haar huid bleef prima in stand en de kleur bleef heel natuurlijk. Ook konden we, doordat we een glazen bak hadden, haar constant bekijken en door de gewichtloosheid in het water kan je makkelijker je kind van alle kanten bekijken en haar makkelijk draaien zodat je zo veel mogelijk van haar kan opnemen zo lang ze bij je is. Daarom zijn we ook heel blij dat we hebben gekozen voor de watermethode, we zouden het niet anders gedaan hebben als we iets konden veranderen. Vraag wel even aan de uitvaartorganisatie na of ze bekend zijn met deze methode en of ze voor de bak kunnen zorgen, zodat je niet zelf meteen bij thuiskomst stad en land moet afzoeken voor een geschikte bak. Hier staat je hoofd niet naar en heb je echt geen zin in als je net met het thuiskomen bent geconfronteerd.
Wij kunnen deze mooie en natuurlijke manier van opbaren aan iedereen aanraden die in zo’n verschrikkelijke situatie hier een keuze in moet maken. Echt goed dat deze mogelijkheid bestaat.